Mijn loopbaan begon bij amateurclub Jonathan in Zeist. Toen ik 17 was trok ik dan eindelijk de aandacht van FC Utrecht, dat mij in 1986 als A-junior opnam in de jeugdselectie. Na dik twee jaar in de A-jeugd en het tweede elftal maakte ik in het seizoen ‘88/’89 mijn opwachting in de hoofdmacht. Bij mijn debuut wonnen we met 3-2 van FC Groningen. Dat seizoen kwam ik negen keer in actie voor het A-elftal.
In de zomer van 1989 vertrok ik naar FC Wageningen, dat toen uitkwam in de eerste divisie. Ik speelde in het seizoen ‘89/’90 30 wedstrijden en scoorde daarin twee keer. Met FC Wageningen bereikten we de nacompetitie, maar slaagden we er niet in promotie af te dwingen.
Ik vertrok naar de Eredivisie. Ik tekende een meerjarig contract bij FC Twente en verhuisde naar het oosten van het land, waar ik nog steeds woon. In Enschede speelde ik van 1990 tot 1999.
Door mijn speelstijl werd ik als een ‘type-Jan Wouters’ aangeduid. Het leverde mij op 30-jarige leeftijd nog een mooie transfer op naar Ajax. Niet toevallig was Jan Wouters op dat moment trainer van de Amsterdammers. In mijn eerste seizoen in de Arena speelde ik 21 wedstrijden, maar het tweede seizoen in de Arena liep uit op een teleurstelling.
De nieuwe trainer Co Adriaanse had mij niet meer nodig en ik werd, samen met een aantal andere spelers, naar de zogenoemde ‘kleedkamer 2’ gestuurd. Wij sleten onze dagen op het trainingsveld. Ik wilde niets liever dan weer wedstrijden spelen en besloot in oktober 2001 op huurbasis te verkassen naar Fortuna Sittard, dat op dat moment hopeloos onderaan in de eredivisie bungelde. Na een inhaalrace slaagden wij er in om ons, via de nacompetitie, te handhaven op het hoogste niveau.
Terug bij Ajax bleef Co Adriaanse bij zijn standpunt om met andere spelers door te gaan. Maar na diens ontslag gloorde er plotseling weer perspectief voor me, want de nieuwe trainer, Ronald Koeman, gaf mij in de winter van 2002 weer een kans. Niet zonder succes. Ik speelde 13 wedstrijden en behaalde met Ajax het landskampioenschap en de beker.
In het seizoen 2002/2003 kwam ik, mede door blessureleed, weinig aan spelen toe en in de winterstop ondertekende ik nog een contract voor 2,5 jaar bij Vitesse. Maar de slijtage aan mijn lichaam was onomkeerbaar. Door dit fysieke ongemak heb ik mijn contract in juni 2003 ingeleverd. Het lichaam was op; na bijna vijftien jaar zat mijn actieve voetballoopbaan erop.
